امام زاده شمس الدین محمد
امامزاده شمس الدین محمد، فرزند امام موسی بن جعفر علیه السلام است که تربت پاک وی در شهر علویجه اصفهان محل زیارت خاص و عام است. زمان ورود امامزاده شمس الدین به علویجه اصفهان دقیقا مشخص نیست، اما انگیزه او از آمدن به این منطقه این چنین است: «علویجه» – همان گونه که از وجه تسمیه آن برمی آید، مقر علویون و شیعیان و عاشقان مولای متقیان، علی بن ابی طالب (ع)، به خصوص سادات علوی شمرده میشد. بیهقی درکتاب «لباب الانساب» مینویسد: «امامزاده شمس الدین محمد برای خون برادرش (امام رضا علیه السلام) از مامون، همراه سه هزار نفر از امام زادگان وفرزندانشان به سرپرستی «احمدبن موسی» (شاه چراغ) و محمدبن موسی درسال ۲۰۲ ه. ق. از مدینه و از راه شیراز به کشور ایران آمد و در استان فارس تحت پیگرد بنی العباس قرار گرفت. حاکم شیراز اجازه ادامه مسیر را به «احمدبن موسی» و همراهانش نداد. عاقبت بین امام زادگان و حاکم شیراز جنگ در گرفت که تعدادی شهید و بعضی در نواحی کوهستانی فارس متفرق شدند. شمس الدین محمد به طرف اصفهان حرکت میکند و به منطقه «عربستان» اصفهان میرسد. وی هنگامی که مطمئن میشود که در این منطقه عشایر عرب ساکن هستند و سادات و شیعیان در «علوی جاه» مستقرند، تصمیم برماندن میگیرد و با معرفی خود به یکی ازشیعیان به نام حاج طاهر میهمان او میشود.
